«وایس آپ» در پارلمان آلمان:
جوانان افغان خواهان مشارکتاند، نه «اتاق انتظار»
جامعهٔ افغانی در برلین دیگر نمیخواهد فقط موضوع بحثهای سیاسی باشد؛ آنان میخواهند در ساختن آیندهٔ خود نقش مستقیم داشته باشند.
تحلیل مستند و علمی، نه برداشتهای احساسمحور
این برنامه با طرح مطالبات آغاز نشد، بلکه با ارائهٔ یافتههای تحقیقی شروع شد.
میترا هاشمی نتایج پژوهش چندماههٔ خود را معرفی کرد؛ پژوهشی که بر اساس ۶۰ مصاحبهٔ عمیق با جوانان افغان در برلین انجام شده بود.
این تحقیق تصویری از نسلی را نشان میدهد که «آمادهٔ حرکت و پیشرفت» است، اما به شکل سیستماتیک با موانع روبهرو میشود.
هاشمی این وضعیت را «زندگی در اتاق انتظار» توصیف کرد:
بیثباتی حقوقی (تمدیدهای پیدرپی دولدونگ، پیچیدگیهای مرتبط با §22) مانع برنامهریزی بلندمدت زندگی میشود.
فشارهای روانی به دلیل «استرس فراملی» و نگرانی دائمی برای خانواده زیر حاکمیت طالبان، زندگی روزمره را دشوار کرده است.
بوروکراسی سنگین باعث میشود جوانان مستعد به کارهای کممهارت سوق داده شوند و فرصت پیشرفت تحصیلی از آنان گرفته شود.
کاتالوگ مطالبات: مشخص، عملی و سازنده
بخشی اصلی برنامه ارائهٔ «کاتالوگ مطالبات آینده» بود؛ مجموعهای از پیشنهادها و راهحلهایی که مستقیماً از تجربههای جوانان برآمده است. این مطالبات در سه محور تنظیم شده بود:
۱. امنیت حقوقی و مسئولیت انسانی
عدم همکاری با طالبان: جوانان خواستار پایان فوری هرگونه همکاری کنسولی با طالبان شدند. دولت آلمان باید راههای امن و بدیل برای تهیهٔ پاسپورت ایجاد کند، زیرا تماس با عاملان تهدید و تعقیب قابلقبول نیست.
پایان دادن به بلاتکلیفی: درخواست برای فراهمسازی اقامتهای بلندمدت به جای تمدیدهای کوتاهمدت، بهخصوص برای افرادی که از طریق برنامهٔ پذیرش فدرال (§22) وارد آلمان شدهاند.
راههای امن برای خانواده: ایجاد برنامهای قابل اعتماد برای پیوستن خانوادهها و مسیرهای قانونی و ساده برای ارسال کمکهای مالی به خانوادههای نیازمند.
۲. آموزش و توانمندسازی
آموزش برای همه: آموزش باید حق همگان باشد و سن نباید مانع دسترسی به آن شود. جوانان خواستار آناند که افراد بالای ۱۸ سال نیز بتوانند به مکاتب عادی راه پیدا کنند.
عدم جداسازی: مخالفت جدی با ایجاد «مکاتب مخصوص» در داخل کمپها. ادغام واقعی زمانی رخ میدهد که همه شاگردان در یک محیط مشترک درس بخوانند.
بهرسمیتشناسی: سادهسازی روند ارزیابی و تایید مدارک تحصیلی و افزودن زبانهای دری و پشتو به عنوان مضمونهای انتخابی در مکاتب.
۳. مشارکت و حضور فعال
ایجاد یک ساختار مشورتی دایمی میان دولت فدرال و جامعهٔ مهاجر افغان.
آموزش اجباری ضدنژادپرستی برای کارمندان و ادارههای دولتی به منظور کاهش تبعیض.
بحث پنلی: «از یک ایده تا یک پلتفرم سیاسی»
در ادامه، یک پنل با حضور شخصیتهای برجسته و به مدیریت نوید هاشمی (Baaham e.V.) برگزار شد تا دربارهٔ عملیساختن این مطالبات گفتوگو شود.
حاکان دمیر (نمایندهٔ SPD)، جیان عمر (حزب سبزها)، اورکان اوزدیمیر (SPD)، مسئول ادغام در پانکو فروزان فروغ، و وکیل مهریا آشتفته، همگی بر یک نکته توافق داشتند:
موانع بوروکراتیک—بهویژه در روند گرفتن پاسپورت و دسترسی به آموزش—باید کاهش یابد تا ظرفیت نسل جوان از دست نرود.
پایانی پر احساس
مراسم با توزیع گواهینامههای اشتراک پایان یافت.
مجریان، مهریا و مرسل، در جمعبندی خود گفتند:
«کاتالوگ امروز سپرده شد. پروژهٔ ‘Voice Up’ بهصورت رسمی تمام میشود، اما صدای ما خاموش نخواهد شد.»
سازمان Baaham e.V. از همهٔ شرکتکنندگان، حامیان و مهمانان برای این شب تاریخی سپاسگزاری میکند.
ما این گفتگو را ادامه خواهیم داد
در اینجا میتوانید نسخهٔ کامل کاتالوگ مطالبات را بهصورت PDF دانلود کنید:
